یادگاری

«یادگاری»

نفس هایم می پیچد در کوه
من کجایم؟
درتنگ راهی بین دو رشته کوه
کجا باید بروم؟
پس از این قله
شیب تندی که می رود از پی رودی سهمگین
می دانم،
در پایین دست این کوه،
لاله زاری است که می خواند مرا به آغوش تو
تو کجایی؟

امروز،
لاله زاری در پیراهنت دیدم
در شرم لبانت،
هزاران گل وحشی
به راستی، من بی تو،
هر کجا روم تنهایم!
تو،
تو که هنوز آغوشت رنگ و بوی آغوش مرا دارد،
کجا داری که بروی؟

کوه‌هایی بسیاری است که باید بروم
اما تو؟
کبوترم! هر کجا می خواهی برو!
اما به یاد داشته باش:
تمام تن تو،
سرشار از بوسه هایست که 
من در آغوشت به یادگار گذاشته ام....

#حجت_فرهنگدوست 
#اردیبهشت۱۴۰۳